یک پزشک درمانگر ایدز اعلام کرد: در صورت برخورد هر نوع با سرنگ آلوده به ویروس HIV، ۷۲ ساعت اولیه بعد از واقعه به عنوان زمان حیاتی برای کنترل محرمانه این عفونت میتواند مؤثر باشد.
در گزارش آیمد ۳۶۰، دکتر وحید جهانمیری نژاد، پزشک و درمانگر ایدز، در یک نشست آموزشی تخصصی به مناسبت روز جهانی پیشگیری، اظهار کرد: یکی از مفاهیم اساسی در حوزه سلامت این است که عفونت HIV خود به تنهایی بیماری ایدز نیست، و افراد اکنون در مرحله عفونت با این ویروس، بدون ابتلا به بیماری ایدز، قادر به زندگی عادی خود هستند.
او افزود: به دلیل ساختار ضعیفی که دارد، ویروس ایدز به راحتی توسط ضدعفونیکنندهها در محیط ارائه خدمات به بیماران، توسط کادر پزشکی نابود میشود. با این حال، آگاهی کامل کادر پزشکی درباره عفونت HIV بسیار حائز اهمیت است. به عنوان مثال، ۹۰ درصد اعضای کادر پزشکی با احتیاطهای استاندارد جهت پیشگیری از مواجهه با PEP (پروتکل پسااستفاده) آشنا نیستند.
دکتر وحید جهانمیری نژاد، در رابطه با سه راه انتقال عفونت HIV از جمله تزریق خون، استفاده از سرنگ آلوده و روابط جنسی، افزود: در صورت برخورد افراد با سرنگ آلوده به عفونت HIV، مهمترین زمان برای اقدامات کنترلی و محرمانه این عفونت، ۷۲ ساعت اولیه است.
همچنینی در ادامه توضیح داد که: پس از این مدت، به فرد داروهای لازم به مدت چهار هفته داده میشود تا از هر انتقال احتمالی به این عفونت جلوگیری گردد. بر اساس این اطلاعات، به بیماران مبتلا به HIV در محیط بیمارستانی و درمان باید همانند بقیه افراد خدمات رسانی شود.
او با اشاره به اهمیت آسیبهای اجتماعی ناشی از بیماری HIV اظهار داشت: امروزه، بیماران دیگر مانند گذشته به دلیل خود بیماری جان خود را از دست نمیدهند، بلکه به دلیل آسیبهای اجتماعی روزانه حس مرگ میکنند. بنابراین، ضروری است از استفاده از لطیفهها و شوخیهایی با مضمون ایدز پرهیز کرد.
متاسفانه آمار ایدز در ایران بر خلاف سایر نقاط دنیا رو به افزایش است
فرداد درودی، مدیر کشوری برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز در ایران (UNAIDS) نیز اظهار داشت: بر اساس برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز، هدف تا سال ۲۰۳۰ است که موارد جدید ابتلا به HIV به صفر کاهش یابد.
او در ادامه عنوان کرد که: این صفر شدن عفونت به معنای کاهش آمار به زیر ۲۰۰ هزار نفر در جهان است و به همراه آن، تا سال ۲۰۳۰، هدف این است که آمار مرگ و تبعیض مرتبط با ایدز نیز به صفر کاهش یابد.
مدیر کشوری برنامه UNAIDS در ایران ادامه داد: یک خبر خوب در حال حاضر این است که آمار موارد جدید ابتلای به عفونت HIV در سطح جهان کاهش یافته است. با این حال، باید توجه داشت که این کاهش در برخی مناطق جهان از جمله مناطق خاورمیانه قابل مشاهده نیست. ضروری است به این نکته توجه کنیم که این آمار ناشی از عملکرد پنج سال گذشته است و به طور قطع، تصمیمات امروز نیز در پنج سال آینده تأثیر خواهد داشت.
درودی اظهار کرد: آمار جهانی ابتلا به HIV به یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر رسیده است. این آمار باید تا سه سال آینده به ۳۷۰ هزار نفر کاهش یابد و تا سال ۲۰۳۰ نیز به زیر ۲۰۰ هزار نفر کاهش یابد. وقتی که اظهار میشود آمار باید صفر شود، به معنای آن است که باید به زیر ۲۰۰ هزار نفر کاهش یابد.
وی افزود: به دلیل ساختار پیچیده عفونت HIV، تولید واکسن برای آن کاری آسان نیست. اما داروهای نسل سوم و چهارم بسیار مؤثر هستند و تعداد موارد مرگ و میر را به شدت کاهش دادهاند. بیماران مبتلا به HIV اکنون عمر طولانیتری دارند، در سنین جوانی فوت نمیکنند، و در مجموع، توسعه داروهای جدید در درمان و ارتقاء کیفیت زندگی بیماران تأثیر مثبت زیادی داشته است.
داروهای جدید ضد رتروویروسی که در سالهای اخیر توسعه یافتهاند، در جلوگیری از انتقال HIV از مادر به جنین بسیار موثر بودهاند. این داروها خطر انتقال عفونت از مادر به جنین را در سه ماهه اول بارداری به کمتر از ۱ درصد کاهش دادهاند.
همچنین، این داروها در کاهش مرگ و میر ناشی از ایدز نقش مهمی داشتهاند. طبق گزارش برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز (UNAIDS)، داروهای جدید از مرگ یک میلیون نفر در سراسر جهان جلوگیری کردهاند.
علاوه بر این، داروهای جدید در بهبود وضعیت سلامتی افراد مبتلا به HIV که مبتلا به سل کشنده هستند نیز موثر بودهاند. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، آمار مرگ این افراد تا ۶۷ درصد کاهش یافته است.
وی افزود: در ۲۰ سال گذشته، تدابیر زیادی برای پیشگیری از عفونت HIV انجام شده و داروهای جدید هم اکنون امکان انتقال این عفونت را به شدت کاهش دادهاند. با این وجود، عفونت HIV هنوز هم یک تهدید برای سلامت عمومی در جهان است.
جهانمیری نژاد ادامه داد: برخی از ترسها نسبت به انتقال عفونت HIV به ارائهدهندگان خدمات، از جمله دندانپزشکان و سایر حرفههای پزشکی، هنوز هم وجود دارد. تاکنون در ایران، چنین حوادثی به ثبت نرسیده است، در حالیکه در دوران شیوع کووید-۱۹، درصد بالایی از ارائهدهندگان خدمات به کووید-۱۹ مبتلا شدند و مقایسه انتقال عفونت HIV با کووید-۱۹ وضعیت متفاوتی دارد.