به گزارش آیمد ۳۶۰، در جلسه‌ای از کمیسیون تلفیق برنامه هفتم مجلس، نایب رئیس این کمیسیون به نام آقای محسن پیرهادی، به وضعیت نگران‌انگیزی اشاره کرد و هشدارهایی درباره آسیب‌های اجتماعی کشور ارائه داد.
آقای پیرهادی ابتدا به ابعاد جمعیت زیر خط فقر اشاره کرد و اعلام کرد که این آمار به بیش از ۲۸ میلیون نفر رسیده است. وی با بیان این موضوع تاکید کرد که این اعداد نگران‌کننده‌ای را نشان می‌دهد و با توجه به آن، احتمال وقوع بحران جدی در سلامت اجتماعی جامعه وجود دارد.
آسیب‌های اجتماعی مختلفی که بر کشور تاثیر گذاشته‌اند، نیز مورد بررسی و تحلیل آقای پیرهادی قرار گرفته‌اند. او اشاره کرد به سقوط اقتصادی برخی اقشار جامعه در دهه اخیر، که این وضعیت باعث رشدحاشیه‌نشینی و افزایش آمار اعتیاد و فساد شده است. همچنین، افزایش مهاجرت به شهرهای بزرگ نیز از دیگر مشکلاتی است که به‌طور مداوم به وجود آمده و نگرانی‌هایی را برای آینده کشور ایجاد کرده است.
بخش دیگری از هشدارهای آقای پیرهادی، مربوط به “زنانه شدن آسیب‌های اجتماعی” است. وی توضیح داد که این مشکل از جمله مسائلی است که اگر در برنامه هفتم توسعه که در دستور کار مجلس است، به صورت جدی توجه نشود، ممکن است بر جامعه بحران جدی تحمیل شود.
در پایان، آقای پیرهادی به لزوم ساماندهی و مقابله جدی با این آسیب‌ها در برنامه هفتم توسعه اشاره کرد و تاکید کرد که این اقدامات می‌توانند به جلوگیری از بحران‌های جدی در حوزه سلامت اجتماعی جامعه کمک کنند. همچنین، تلاش‌های مشترک اقشار مختلف جامعه، دولت و مجلس در این زمینه بسیار حیاتی و ضروری است تا بهبود وضعیت اجتماعی کشور محقق گردد.
در جلسه‌ای از کمیسیون تلفیق برنامه هفتم مجلس، نایب رئیس این کمیسیون اقدام به بررسی مسائل مرتبط با آسیب‌های اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه کرده است.
وی به اظهارنظر خود افزود که مسئله آسیب‌های اجتماعی به عنوان یکی از موارد حائز اهمیت در لایحه برنامه هفتم توسعه، به عنوان مفهوم ارتقای سلامت اجتماعی، توجه دولت را به خود جلب کرده است. همچنین، در بندهای مواد ۸۰، ۸۹ و ۹۲ نیز به مباحث کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی اشاره شده است.
نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم در ادامه فرمود: این لایحه توسعه همانند قانون برنامه ششم توسعه، آسیب‌های اجتماعی را به عنوان اولویت در نظر گرفته است؛ اما اوضاع نگران‌کننده‌ای وجود دارد که برخی از اولویت‌های پیشنهاد شده در لایحه برنامه هفتم توسعه، تفاوت چندانی با اولویت‌های تعیین شده در برنامه ششم توسعه ندارند.
در ادامه، نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم بیان کرد: احکام مرتبط با آسیب‌های اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه در مقایسه با قانون برنامه ششم توسعه، کیفیت پایین‌تری دارند و می‌توان گفت که به نوعی در پرداخت و پیگیری دچار تنزل شده‌اند.
او در پایان به ضرورت توجه جدی به این نکته اشاره کرد و تاکید کرد که بهبود وضعیت آسیب‌های اجتماعی نیازمند اقدامات قوی‌تر و اولویت‌بندی دقیق‌تر در لایحه برنامه هفتم توسعه است. این اقدامات می‌توانند به جلوگیری از تنگناها و بحران‌های بیشتر در حوزه سلامت اجتماعی کشور کمک کنند و مسیر بهتری را برای آینده به ارمغان بیاورند.
نماینده تهران به بحث آسیب‌های اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه پرداخته و با تأکید بر این نکته، هشدارهایی مبنی بر بحرانی شدن حوزه سلامت اجتماعی کشور صادر کرده است.
ایشان افزود که بی‌توجهی به رشد آسیب‌های اجتماعی می‌تواند منجر به بحران‌های جدی در حوزه سلامت اجتماعی شود و از این رو لازم است دولت و مجلس به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشند.
نماینده تهران در ادامه اظهار داشت: ضعف نگاه آینده‌نگارانه به آسیب‌های اجتماعی نوپدید، نگاه حداقلی و معلول‌محور به ناهنجاری‌های اجتماعی و عدم در نظر گرفتن ملاحظات منطقه‌ای و آمایش سرزمین درباره آسیب‌های اجتماعی از جمله مواردی هستند که نیازمند توجه جدی از سوی مجلس و دولت هستند.
همچنین، وی از عدم اولویت‌بندی صحیح نسبت به مسائل اجتماعی نیز اظهار نگرانی کرده و به عدم توجه به موضوعات مهمی مانند اعتیاد و سایر مسائل اجتماعی که به عنوان اولویت‌های اصلی باید مورد توجه قرار گیرند، اشاره کرد.
نماینده تهران در پایان، ضرورت اقدام فوری و مستقل از سوی مجلس و دولت را برای مرتفع کردن این نقایص و نقدها در لایحه برنامه هفتم توسعه بیان کرد و ابراز امیدواری کرد که با توجه به تلاش‌های مشترک، بهبود وضعیت آسیب‌های اجتماعی و جلوگیری از بحران‌های احتمالی در آینده امکان‌پذیر خواهد بود.
نادیده گرفتن آسیب‌های اجتماعی زنان
نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه به بررسی مسئله عدم توجه به زنانه شدن آسیب‌های اجتماعی پرداخته است. ایشان افزود که این موضوع به عنوان یکی از مهمترین مسائل در حوزه آسیب‌های اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه، کمتر به چشم می‌آید.
یکی از نکات مهم که از آن غفلت شده است، روند زنانه شدن آسیب‌های اجتماعی در حوزه‌هایی مانند مصرف دخانیات، اعتیاد، مفاسد اجتماعی و غیره می‌باشد. این زمینه‌ها باید به صورت ویژه مورد توجه قرار گیرند تا آثار زنانه بر آسیب‌های اجتماعی که ممکن است تاثیرگذاری بیشتری در زنان داشته باشد، به‌طور کامل مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرند.
نماینده تهران اظهار کرد: متاسفانه دولت در بستر لایحه برنامه هفتم توسعه، به این امر چشم پوشی کرده و آن را به‌صورت کافی مورد توجه قرار نداده است. این نادیده گرفتن مسئله، برخورداری زنان از شرایط آسیب‌های اجتماعی را از نظر نقاط ضعف و آسیب‌پذیری بیشتر نشان می‌دهد.
پیرهادی، ابتدا به این نکته اشاره کرد که احکام مذکور در زمینه اولویت‌گذاری و تعیین راهبرد، نسبت به شرایط خوبی برخوردار هستند.اما ایشان بیان کرد که همان احکام در زمینه تعیین اقدام‌های اجرایی، مجریان مسئول، شاخص‌گذاری و ضمانت اجرا که عناصر اصلی برنامه‌های توسعه محسوب می‌شوند، به شرایط مطلوبی دست نیافته اند
این نماینده مجلس ادامه داد: به همین دلیل، انتظار می‌رود در فرآیند بررسی لایحه برنامه هفتم توسعه در مجلس، کاستی‌ها و نقاط ضعف مذکور با هدف افزایش قابلیت اجرا و نظارت‌پذیری برنامه در حوزه کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی مورد تدبیر و تصحیح قرار گیرد و نیازمند اصلاحات و بهبود‌ها، برای تضمین اجرای موثر و کارآمد برنامه‌ها و تحقق اهداف تعیین شده در لایحه هفتم توسعه هستیم. این تغییرات باعث بهبود کلیت حوزه کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی می‌شود و نقش مجلس در ارتقای سلامت اجتماعی کشور را به مراتب مؤثرتر خواهد کرد.
