عضو هیات مدیره اتحادیه تجارت تجهیزات پزشکی ایران اظهار کرد: شرکت‌های واردکننده تجهیزات پزشکی بدهی به میزان ۲.۵ تا ۳ میلیارد تومان به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی کشور دارند که پرداخت این معوقات به مدت حدود یک سال به تأخیر افتاده است.
ابوالفتح صانعی در گفت‌وگو با خبرنگار آیمد ۳۶۰ افزود: بیمارستان‌ها و مراکز درمانی کشور حدود یک سال زمان نیاز دارند تا مبالغ مربوط به تجهیزات پزشکی را به شرکت‌ها پرداخت کنند. زمان پرداخت هزینه این تجهیزات متغیر است و از ۸ ماه تا بیش از یکسال ممکن است.وی افزود: در شرایطی که کشور با تورم بالا روبه‌رو است، ارزش پولی که بابت تجهیزات پزشکی دریافت می‌شود، کاهش می‌یابد و هزینه‌های این شرکت‌ها افزایش می‌یابد.
یکی از اعضای هیات مدیره اتحادیه بازرگانان تجهیزات پزشکی ایران اظهار کرد: کلیه هزینه‌های شرکت‌های واردکننده تجهیزات پزشکی بر مبنای نرخ ارز آزاد، حقوق کارکنان، هزینه‌های حمل و نقل و سایر هزینه‌های عملیاتی شرکت‌ها، بر اساس هزینه‌های روز و نرخ ارز آزاد تعیین می‌شود. این در حالی است که تجهیزات پزشکی با ارز ترجیحی به صورت دولتی قیمت‌گذاری می‌شود.
وی افزود: سازمان غذا و دارو در فرآیند قیمت‌گذاری برای تجهیزات پزشکی وارداتی، سود ۱۸ درصد را بر اساس نرخ دلار به مبلغ ۴,۲۰۰ تومان محاسبه می‌کند. اما هزینه‌های شرکت‌ها به نرخ آزاد ارز و با توجه به نرخ تورم روز در حال تعیین می‌باشد. به این ترتیب، سود شرکت‌های تجهیزات پزشکی حدود ۱۸ درصد است در حالی که هزینه‌ها به طور کلی حدود ۳۴ درصد از کل هزینه‌ها را شامل می‌شود.
ارز کافی برای واردات تجهیزات پزشکی نیست
وی اظهار کرد: در این شرایط، شرکت‌های واردکننده تجهیزات پزشکی به تاخیر دریافت هزینه کالاهای فروخته می‌افتند و در حال حاضر مجموعاً بین ۲.۵ تا ۳ میلیارد تومان از بیمارستان‌ها و مراکز درمانی کشور طلب معوقه دارند.
مقدار ارز ترجیحی این شرکت‌ها در حدود ۱.۶ میلیارد دلار بر اساس اسناد رسمی است، اما از آغاز سال تاکنون تنها ۶۰۰ میلیون دلار از این ارز ترجیحی برای واردات تجهیزات پزشکی پرداخت شده است.
عضو هیات مدیره اتحادیه بازرگانان تجهیزات پزشکی ایران افزود: نوع تجهیزات پزشکی که وارد می‌شود، توسط وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو مشخص می‌شود. هر سال این سازمان یک فهرست از تجهیزات پزشکی استراتژیک و ضروری که تولید داخلی ندارد را معرفی می‌کند و این کالاها با استفاده از ارز ترجیحی وارد می‌شوند. به عبارت دیگر، شرکت‌های واردکننده نقشی در تعیین تجهیزات پزشکی وارداتی ندارند.
