روانشناس کودک و نوجوان از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با هشدار در مورد تبعات روانی کودکان فعال در فضای مجازی، اظهار کرد: این کودکان نمونه‌های واضحی از کودکان کار هستند.
به گزارش آیمد ۳۶۰ ، پریسا یاسمی نژاد افزود: واژه “کودک‌کار” به کودکانی اطلاق می‌شود که به منظور کسب درآمد، مجبور به انجام کارهایی زیر حد قانونی سن خود هستند. این فعالیت با هدف تأمین درآمد، که عمدتاً بهره آن به خانواده یا والدین می‌رسد، نشانگان واضحی از کودک آزاری است.
او با انتقاد از والدینی که اخیراً کودکان خود را به فضای مجازی وارد کرده‌اند، هشدار داد: تبعات روانی این کودکان به عنوان نتیجه از سودجویی برخی والدین، همواره آنان را همراه خواهد کرد.
روانشناس کودک و نوجوان افزود: هیچ تفاوتی از نظر مفهومی بین کودکی که در فضای مجازی با ظاهری شیک فعالیت می‌کند و کودکی که اصطلاحاً “سرچهار راه” با ظاهری نامناسب به کسب درآمد می‌پردازد وجود ندارد. برای هر دو گروه از این کودکان، واژه “کودک‌کار” به کار می‌رود.
یاسمی نژاد اظهار کرد: فعالیت کودکان در فضای مجازی به منظور کسب درآمد بی‌تردید به آسیب‌های روانی برای آنان خواهد انجامید. علاوه بر آن که ضربه‌های روانی تأثیرگذاری بر سلامت آینده این کودکان دارد، فعالیت‌هایی که در فضای مجازی انجام می‌شود هیچگونه سنخیتی با سن و سال کودک ندارد.
او با اشاره به این که کودک کار در فضای مجازی نوع جدیدی از بهره‌برداری و سوءاستفاده از کودکان است، تأکید کرد: کودک آزاری به این معنا است که والدین رفتاری با کودک انجام دهند که باعث شود کودک از نظر جسمی و روانی آسیب ببیند.
فعالیت کودکان در فضای مجازی برای درآمدزایی است
ریشه اصلی فعالیت کودکان در فضاهای مجازی به هدف کسب درآمد برمی‌گردد. متأسفانه، این کودکان به عنوان ابزاری برای تأمین درآمد خانواده خدمت می‌کنند.
با اشاره به اینکه برخی خانواده‌ها علاوه بر مسئله درآمد، از کودکان برای کسب شهرت و توجه به خود استفاده می‌کنند، ادامه داد: به عنوان مثال، کودکانی که ظاهر زیبایی دارند یا به اصطلاح خوش‌سروزبان هستند، به عنوان ابزارهایی در دست والدین قرار می‌گیرند که از بیماری‌های روانی رنج می‌برند و با هر قیمتی تمایل دارند که دیده شوند.
روانشناس کودک و نوجوان اظهار کرد: آسیب‌های روانی که به کودکان کار وارد می‌شود، یک مسئله‌ای نیست که به راحتی قابل درمان باشد. برای کاهش آسیب‌های وارد شده به روان کودکان کار، سال‌ها زمان و انرژی لازم است، و این مسئله با چند جلسه مشاوره برطرف نمی‌شود.
او با تأکید بر ضرورت اطلاع‌رسانی و آموزش صحیح به خانواده‌ها به منظور پیشگیری از آسیب‌های فعالیت در فضای مجازی، افزود: بسیاری از خانواده‌ها به دلیل ناآگاهی از این مسئله رنج می‌برند، حتی از وجود این مسئله در روان کودکان خود آگاه نیستند.
این کودکان قربانی منفعت‌طلبی پدر و مادر می‌شوند
روانشناس کودک و نوجوان اظهار کرد: دومین راهبرد پیشگیرانه برای کمک به متوقف کردن آسیب‌های روانی ناشی از فعالیت در فضای مجازی برای کودکان کار، تشدید نظارت از سوی دقیق تر دستگاه‌های قانونی و نهادهای قانون‌گذار است.
یاسمی نژاد اضافه کرد: برای کاهش حضور کودکان در فضای مجازی، دولت‌ها باید قوانین مدنی را با ضمانت‌های اجرایی به راه اندازند.
او به افرادی که به عنوان دنبال کننده صفحات کودکان در فضای مجازی فعالیت می‌کنند، توصیه کرد: زمانی که تعداد زیادی از افراد در جامعه صفحات این کودکان را دنبال می‌کنند، در واقع به نوعی والدین و خانواده‌های ناآگاه را تشویق به سوء استفاده از کودک می‌کنند. توصیه می‌شود که عموم مردم جامعه این صفحات را دنبال نکنند تا این کودکان بیشتر از این به عنوان قربانیان منافع طلبی قرار نگیرند.
