به گزارش روابط عمومی جامعه پزشکان متخصص داخلی، دکتر ایرج خسرونیا، رئیس این جامعه، در دومین روز از کنگره سالیانه طب داخلی ایران در سالن همایش های رازی نتایج تحقیق درباره آینده طب داخلی ایران را اعلام کرد. بر اساس نتایج این تحقیق، تقریباً ۳۴ درصد از پزشکانی که رشته طب داخلی را انتخاب کردهاند، از انتخاب خود پشیمان هستند.
دکتر خسرونیا اظهار داشت: در سالهای اخیر، ما به طور مکرر از پزشکان متخصص داخلی و رزیدنتهای این رشته شکایتهای مختلفی شنیدهایم و بسیاری از آنها از وضعیت خود ناراضی هستند. ما این موضوع را در مکاتبات با مسئولان دولت و مجلس مطرح کرده بودیم، اما از سال گذشته تصمیم گرفتیم یک تحقیق جامع درباره علل و عوامل نارضایتی پزشکان متخصص داخلی در ایران و علت شکایتها و نگرانیهای آنها انجام دهیم.
رئیس سی و سومین کنگره پزشکان داخلی ایران افزود: با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، پروپوزال این تحقیق تهیه شد. این تحقیق با استفاده از روش دلفی و از طریق پرسشنامه انجام شد. تعداد حدود ۵ هزار پزشک متخصص داخلی در این تحقیق شرکت کردند و به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند.
هدف اصلی این تحقیق بررسی عوامل موثر بر آینده شغلی رشته طب داخلی از جهاتی مانند جایگاه شغلی، درآمد سالیانه، رضایت شغلی و محل اشتغال بود.
دکتر خسرونیا افزود: نتایج این تحقیق نشان میدهد که ۳۴.۱ درصد متخصصان داخلی در ایران از انتخاب این رشته ناراضی هستند و انتخاب خود را نامطلوب میدانند. از این نارضایتیها، ۳۲.۷۲ درصد به علت علاقه شخصی به این رشته بوده است.
رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران توضیح داد: ۲۵.۴ درصد پزشکان و رزیدنتهای طب داخلی معتقدند که تناسبی بین نیازهای آموزشی و آموزشهای موجود در کشور وجود ندارد. ۱۷ درصد نیز اعلام کردند که استادان خوبی ندارند. ۳۲ درصد رزیدنتهای طب داخلی علت نارضایتی خود را کمبود آموزشهای مناسب، درآمد کم، استرس زیاد و کمبود خواب عنوان کردند. وی ادامه داد: در بین رزیدنتهای طب داخلی، علل نارضایتی اصلی شامل کمبود آموزشهای مناسب، کشیک زیاد و غیر استاندارد، درآمد کم، استرس زیاد و کمبود خواب است.
نتایج تحقیق درباره آینده طب داخلی ایران
به گزارش روابط عمومی جامعه پزشکان متخصص داخلی، دکتر ایرج خسرونیا، رئیس این جامعه، در دومین روز از کنگره سالیانه طب داخلی ایران در سالن همایش های رازی نتایج تحقیق درباره آینده طب داخلی ایران را اعلام کرد. بر اساس نتایج این تحقیق، تقریباً ۳۹.۹ درصد از پزشکان متخصص داخلی در ایران علت نارضایتی شغلی و مهمترین چالش فعالیت خود را درآمد پایین اعلام کردند. علاوه بر آن، نبود امنیت شغلی، اشباع بازار کار، سختی دریافت مجوز مطب و نبود حمایت از سوی مسئولان از دیگر علل نارضایتی شغلی بودند.
دکتر خسرونیا بیان کرد: ۵۵.۷ درصد پزشکان متخصص افزایش درآمد و اصلاح تعرفههای پزشکی را به عنوان مهمترین عامل برای ارتقای رضایت شغلی اعلام کردند. او افزود: بسیاری از پزشکان متخصص در کشور به دلیل درآمد ناکافی و نامناسب به دنبال ترک حرفه هستند یا به دنبال شغل دوم و سوم برای تامین معاش خود هستند. نتایج تحقیق نشان داد که ۲۰ درصد پزشکان مهاجرت خود را به علت عدم برآورده شدن انتظاراتشان از این رشته دانستند. همچنین، ۱۸.۳ درصد نارضایتی خود را به علت درآمد ناکافی و ۱۷ درصد به عدم داشتن آینده روشن در این رشته نسبت دادند.
در مورد جایگاه پزشکان متخصص داخلی در برنامه پزشک خانواده، دکتر خسرونیا توضیح داد: وضعیت و جایگاه پزشکان متخصص داخلی در ایران هنوز مشخص نیست و حتی در برنامه پزشک خانواده نیز پزشک عمومی بیمار را مستقیماً به فوق تخصص و بیمارستان ارجاع میدهد و جایگاه پزشک متخصص داخلی در این برنامه تعریف نشده است.
در مورد راهکارهای اعزام متخصصان داخلی به مناطق محروم، رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران گفت: شرکتکنندگان در این تحقیق نبود امکانات رفاهی برای پزشکان، درآمد کم و نبود امکانات و تجهیزات پزشکی و تشخیصی لازم در مناطق کمتر توسعه یافته را علت عدم تمایل پزشکان به اعزام به این مناطق برشمردند. وی اظهار کرد: پزشکان متخصص داخلی برای فعالیت در شهرهای کوچک نیازمند وجود مراکز کافی تشخیصی، آزمایشگاهی و رادیولوژی هستند و در صورت نبود این امکانات، حضور خود را در شهرستانها کمتر موثر میدانند.
دکتر خسرونیا ادامه داد: بررسی مقالات بینالمللی و تحقیقات اولیه نشان میدهد که چالشهای طب داخلی تنها مختص ایران نیستند و در بسیاری از کشورها، از جمله آمریکا، این رشته به سمت افول پیش میرود. در گذشته، طب داخلی به عنوان یک رشته مادر در پزشکی شناخته میشد و پزشکان متخصص داخلی میتوانستند برای درمان اکثر بیماریها اقدام کنند، اما در سالهای اخیر، توجه به رشتههای فوقتخصصی منجر به بیتوجهی به طب داخلی شده است.
دکتر خسرونیا در پایان اظهار داشت: برای ایجاد تغییر در وضعیت طب داخلی در ایران، نیاز به بررسی عمدهتر و جامعتر این رشته و تدوین برنامههای متناسب با نیازهای جدید آن است.